Pål Kluften

Pål Kluften lærde å spele fele som smågut, og spela til dans lenge før han vart konfirmert. Felespelet og anna musikalsk verksemd vart ei hovudsak for han attåt boktrykkaryrket. Han vann premiar på mange kappleikar og heldt konsertar som samla mykje folk. Ved ein konsert på Hamar i 1921 var det 1100 menneske til stades. Han var i København og Stockholm, heldt foredrag og underheldt med felespelet. Frå 1915 spela han kvart år på den skandinaviske lærarstemna som lenge var eit fast innslag ved folkehøgskulen på Hundorp. Han spela mykje tradisjonsmusikk, men komponerte også sjølv, og skreiv tekster til songar og marsjar som han dels laga melodiane til sjølv eller brukte gamle bruremarsjar o.l. Særskilt kan nemnast «Arbeidarmarsj» (Fram, fram det ljomar fraa fjell!…) som vart prenta i Norges 13. september 1924 og Dølamarsj (Sjå Laugen strøymer stor og strid fraa Jotunfjellom … dølan i dalom som eig og rår i gardom…) som vart til i 1918. Ikkje minst er skjemtevisene hans vorte folkeeige, som til dømes «Hans og hånå’n» med motiv frå barndomsbygda Ruste og Sorperoa ved Vinstra. Dessutan skreiv han ei rad bygdesongar i lokalpatriotisk stil. Pål Kluften stod i spissen for skipinga av Gudbrandsdalens Sangerforbund i 1915. (frå Lokalhistoriewiki)

Pål Kluften (fotograf ukjend)

Pål Kluften 1906 (bilde frå Per Ottesen)

Pål Kuften 20 år (foto frå Per Ottesen)

Pål Kluften (foto frå Per Ottesen)

Pål Kluften (foto frå Per Ottesen)

Pål Kluften 1932

Pål Kluften 1940

Avdukinga Kluften-støtta