Store norske leksikon:
Knut Rasmusson Nordgarden, født i Svatsum i Gausdal, bonde, lekpredikant og «mirakelmann». Nordgarden var epileptiker, fikk sitt første religiøse syn under et sykdomsanfall og begynte å holde religiøse møter. Han ble møtt med sympati av kirkestatsråd Niels Treschow, men han ble motarbeidet av flere prester. Han møtte også motstand fra haugianerne på teologisk grunnlag. 1828 fikk han dom for kvakksalveri og for å ha holdt religiøse møter. Nordgarden beholdt siden et ry for å kunne lege sykdommer og finne underjordiske vannkilder.
Les i Norsk biografisk leksikon om Vis-Knut
Ole M. Stubberud fortel:
Vis-Knut, eller Knut Rasmusson Nordgaren voks opp i små kår mellom 9 sysken. Ingen som kjende han frå bånsbein av, kunne tru han skulle verta den merkelege og namngjetne mannen han vart. Han var nemleg fælt vindøygd, og frå han var eit halvt år fekk han fang (epilepsi) som vart mykje til plage for han gjennom heile livet. Knut var ein stor, grovgjord kar. Det at han var so fælt vindøygd, skjemde han mykje ut.
Maleren Christian Skredsvig forteller om sitt møte med Vis-Knut:
Sommeren 1874 besøkte jeg Vis-Knut i hans hjem i Gausdal. “Hvor er du fra?” sa han heftig og reiste sig fra en slagbenk. Han gjorde et enestående og veldig inntrykk på mig. Hans hode var stort og kraftig med langt, vakkert sølvgråt hår som nåde ham ned på axlerne. Han vendte profilen til når han så på en, han var jo meget skjeløjet, og sigtet da med et gløgt, lidet øie over næseryggen. Han var temmelig høj og førlæmmet, krumrygget og gikk hinkende og besværligt.
Eivind Holen fortel om den mest berømte spådomen:
Den mest berømte spådomen er den om Vinstraelva, som ein gong i framtida skulle renne gjennom Baukholshaugen. Som kjent går Vinstra nå i tunnel frå Skåbu til Baukholshaugen, der høgdebassenget til Nedre Vinstra kraftstasjon er sprengt inn i fjellet.
Andreas Austlid fortel at Vis-Knut låg på senga og røykte
og fortalde at han fekk brev like frå Kalifornia.Dei vilde vita kvar dei skulde grava etter gull.
Knut: Døm kan gråva hår døm vil for meg. Det er ikkje sagt det er til gagn for døm um døm finn det heller. Eg les ikkje slike brev eg no lenger, eg kastar døm på varmen.
Eg: Men kjære, korleis kan du vita kva som står i desse brevom når du ikke les dei da?
Knut: Eg høyrer det eg, ser du. Eg legg brevet åt øyra, og da høyrer eg hå som står.
Vis-Knut vart mishandla stygt i Fron:
Ein gong Vis-Knut (1792–1876) var på Sør-Fron og heldt møte, gjekk det reint gale. Midt på natta medan Knut låg i senga si, kom lensmannen med ein kaptein, ein løytnant, ein underoffiser og 5 mann med skarpladde rifler og braut seg inn på romet hans. Dei for stygt åt med han. Han vart rive opp or senga, og klæda braut dei på han, medan den eine fangrida (epileptisk anfall) tok han og den andre slepte han. Attåt spotta dei han og gjorde narr av han alt dei kunne.
E. Garlid var lærar i Espedalen i tre år og var mykje saman med Vis-Knut. Han meiner at
Fron historielag er ein idealistisk organisasjon. Vil du bidra til at ho lever vidare? Støtt det arbeidet Fron historielag gjer her og på andre område. Bli medlem. Berre 250 kroner til konto 2095 32 92735, Fron historielag, 2640 Vinstra. Oppgje epostadresse. La oss gjere dette saman.
Her er det ikkje berre grundig gards- og slektshistorie. Hovdhaugen skriv òg om utvandring og utflytting, om husmenn og tilhøvet mellom husmann og bonde og fleire andre tema. Denne boka må ein berre ha i hylla! Bind 1 om Nord-Fron er utseld. Har du eit eksemplar ståande og vil selje, er historielaget kjøpar. 
Ragnar Øvrelid
"Eg vonar at ei bok som denne vil styrkje kjærleiken til og vørdnaden for bygdemålet. Dei norske bygdemåla er i slekt med dei fremste kulturspråka i verda."
Ragnvald Einbu: Kristningsmøtet på Hundorp 1021
Fron historielag 
Da eg skreiv boka om Vis-Knut for ein mannsalder sidan, var det ein levande «Vis-Knut-tradisjon» i Fronsbygdene, både i Skåbu og Essdalen og i hovuddalføret. Dei som då fortalde meg om Vis-Knut er borte for lenge sidan. Eg undrast på korleis det er med denne tradisjonen i dag, kanhende historielaget gjer noko – eller kan gjera noko – for å halde minnet om sjåaren frå Essdalen levande?
LikarLikar
Det er tydeleg at stoff om Vis-Knut er populært hos lesarane våre. Så vi legg ut det vi kjem over. Som du kan sjå til høgre – vi har laga eiga side, «Vis-Knut», der vi samlar alt vi legg ut om han. Trur det er slik vi best kan gjere det nå. Vil du leggje ut noko frå boka di? Så tar interessa seg opp for ho påny? Dersom ho framleis er å få tak i? mvh
LikarLikar
God kveld «gamle» kollega,
boka er utseld for fleire år sidan, men utdrag kan godt leggjast ut, om det er interesse for det. Der er det fritt fram for eit historielagsmedlem som «tar saka».
Flott at du engasjerer deg i dette arbeidet,
beste helsing Arvid M.
LikarLikar
Takk for det. Da legg eg ut utdrag frå boka di om Vis-Knut ved høve!
beste helsing CHG
LikarLikar
«Johans Søn hed Rasmus; han fik ni Børn og et af disse var Knut, «Vis-Knut.» Under dette Navn er han kendt over hele Norge og en stor Del af Sverige.
Knut var slet ikke som andre Børn. Han var også syg, såsom han led af Fang (den faldende Syge) og derfor ikke i Stand til noget hederligt Árbeide, heller ikke til at lære.
Derimod lærte han ved at høre på. Læreren lagde Elsk på den underlige, syge gut, med de store tindrende øyne, der sjelede stærkt og derved drev Indtrykket af noget fremmed og fraværende endnu høiere op. Ret som han sad der, faldt han af benken og var i lange Stunder helt borte. Skole- kammeraterne så noget Overnaturligt i ham. Fanget tog af under Opvæxten. Han blev konfirmeret (alene på, hvad han forstod og havde lært undenad; thi han kunde hverken skrive eller læse) og skulde ud at tjene, da Faderen netop var død. Men han taalte ikke strengt legemligt Arbeide; fanget kom igen, og han måtte hjem.
Han var født og opvokset i en fattig Fjeldbygd på en af den usleste Gaarde; hans daarlige helse forlangte bedre kost, og den fik han ikke. Så lå han der hos Moderen- og tog seg for at lære at lese, regne og skrive på egen haand. Dette opsattede Bønderne den Gang som en Art Gudsdyrkelse; thi al den boglige Kundskab, som de kjendte, var Kundskab om Gud, hans Ord og hans Gerninger; selve Lære- og —– «en nådegave.»
fra http://galactic.no/rune/spesBoker/visknut_bjornstjerneBj.pdf
LikarLikar
Is is possible to see this in English? I am a descendant of this family.
LikarLikar
There is a line on the top right side of the page: Translate this page. There you can have a google-translation – in English or whatever 🙂
LikarLikar